Oyuncaklar çocuklar için olmazsa olmazdır. Yetişkinler kendilerini nasıl kelimeleri ya da davranışları ile ifade ediyorsa çocuklarda duygu ve düşüncelerini kelimeler yerine oyuncaklarla ve oyunlarla ifade etmektedirler. Bu durumun önemini fark eden ebeveynler çocuklarının gelişimleri için çocuklarına epey oyuncaklar almaktadırlar. Bu elbette güzel bir uygulamadır ancak her şeyin fazlasında olduğu gibi oyuncakların da fazlası çocuğa yarar yerine zarar vermektedir. Yapılan bir araştırmada ortamda fazlaca oyuncak bulunmasının çocukların dikkat ve keşif uğraşılarını azaltmakla kalmadığı, anneleriyle etkileşimlerinin süre ve kalitesini de düşürdüğü saptanmıştr. 4 ila 16 oyuncak olan iki ayrı ortamda gözlenen çocuklardan 4 oyuncaklı ortamda bulunanların daha uzun süre ve daha derinlikli oynadıkları gözlenmiştir. Ayrıca fazla oyuncak çocukların hayal dünyasının gelişimini de engellemektedir. İnegöl psikolog olarak ergen, yetişkin gibi alanların dışında çocuklarla da çalışma yapmaktayız.
Çalışma hangi araştırma sorusunu ele aldı?
Araştırma, oyuncak sayısının yeni yürümeye başlayan çocukların oyun davranışlarını etkileyip etkilemediği sorusunu ele aldı. Yaratıcılık ve odaklanma gibi farklı oyun faktörlerini dört ve on altı oyuncakla karşılaştırdılar.
Soruyu ele almak neden önemlidir?
Oyun oynama eylemi çocukların zihinsel gelişimini desteklemek için hayati önem taşıdığı için önemlidir. Motor, sosyal gelişim vb. alanlardaki bazı önemli gelişimsel kilometre taşları oyun sayesinde gerçekleşir. Bunu akılda tutarak, oyuncaklar bir çocuğun erken yaşamının büyük bir parçasıdır. Ebeveynler, kontrolleri olan ve çocuklarının genel zihinsel gelişimini etkileyen faktörler konusunda daha fazla bilgilendirilmelidir. Örneğin, ebeveynler daha fazla sayıda oyuncağın çocuğun gelişimini artıracağını düşünebilir. Ayrıca, mevcut gelişimlerinde yürümeye başlayan çocuğa uygun olmayan oyuncaklar da sunuyor olabilirler. Ebeveynler, oyuncak seçme ve kısıtlama konusunda daha fazla bilgiye sahip olsalardı, çocuklarına daha fazla öğrenme fırsatı verebilirler.
Çalışmayla ilgili yeni olan neydi? Literatürdeki boşlukları nasıl doldurdu?
Önceki çalışmalar, arka planda oynayan bir televizyon gibi oyun sırasında çevresel dikkat dağıtıcıları gözlemledi. Çocukların televizyon açıkken oyun sürelerinin daha kısa olduğunu bulmuşlardır. Bu çalışma, oyun sırasında ortamın özellikle diğer oyuncaklar mevcut olduğunda nasıl dikkat dağıtıcı olabileceğini daha da araştırdı. Bu çalışma, daha az oyuncağın küçük çocuklarda daha kaliteli oyunlara yol açtığını buldu.
Çalışmanın bazı sınırlamaları ve gelecekteki yönleri nelerdir? Gelecekteki çalışmalar için ne gibi fikirleriniz var?
Bu çalışmanın sınırlılıklarından bazıları, homojen bir sosyoekonomik ve etnik örneğe katkıda bulunan uygun bir örneklem kullanımını içermiştir. Ayrıca, bu çalışmaya katılanların çoğu kadındı. Araştırmacılar, gelecekteki araştırmalar için risk altındaki popülasyonu ve yüksek miktarda oyuncağın nasıl dikkat dağıtıcı olabileceğini veya olmayabileceğini gözlemlemeyi düşünüyorlar.
Araştırmacılar ayrıca, çocukların bir oyuncakla uzun süre oynayacakları bu çalışmadan yola çıkarak başka bir çalışmanın yapılabileceğini öne sürdüler. Bir çocuğun bu oyuncağı kullandığı farklı yolları ölçebileceğinden, bu ilginç bir çalışma olacaktır. .
Referans:
Dauch, C., Imwalle, M., Ocasio, B., & Metz, AE (2018). Ortamdaki oyuncak sayısının yeni yürümeye başlayan çocukların oyununa etkisi. Bebek Davranışı ve Gelişimi, 50 , 78-87. doi:10.1016/j.infbeh.2017.11.005